s.s. Venezuela (foto uit http://www.Kroonvaarders.com)
Reddingboten hebben jaren in de davits gehangen en bij de overdracht van het nieuwe schip aan de eigenaren wenst niemand, dat ze ooit nodig zullen zijn. Helaas het tegendeel is al te waar. Gelukkig zijn er ook veel schepen, welke vanwege hun leeftijd aan hun einde komen. Zoals de Venezuela (2) van de Koninklijke Nederlandse Stoomboot Maatschappij.ss Venezuela van de toenmalige Koninklijke Nederlandse Stoomboot Maatschappij heeft bijna tot aan haar sloop gevaren. Op de foto kan men de reddingboten tellen en nu bekend is, dat deze van teakhout zijn gemaakt, gaat door menige sloepliefhebber de gedachte waar de overige sloepen zijn gebleven. Gelukkig is één varende boot bij sloep.org bekend geworden en zij blijkt, dank zij vaardige handen, in wondermooie conditie te zijn. De Venezuela is van afkomst het Duitse schip ss. Adolph Woermann 1918-1921. Zij is na de eerste wereldoorlog als een soort herstelbetaling in Britse handen gekomen en heeft daar gevaren als ss. Westminster Abbey 1921-1927. De Nederlandse reder Dirk Hudig heeft kans gezien enkele schepen uit die herstel betaling voor Nederland te kopen. Een daarvan is het ss.. Westminster Abbey . Zij gaat in 1927 varen voor KNSM onder de naam ss. Venezuela. Op 20 mei 1938 is zij naar de sloop gegaan in Hendrik-Ido-Ambacht.
Naam Venezuela
Roepnaam PWDC; in 1933 PIFA
Type schip passagiersschip
Bouwjaar 1906
Werf Reiherstieg Schiffswerft GmbH, Hamburg
Tonnage 6355 BRT
Afmetingen 411x50,9x28,5 feet
Machines 2 stuks triple-expansie stoommachines ad 3200 pk.
Snelheid 12,5 knopen.
Aantal passagiers 235 personen
Bemanning 109 personen
Reddingssloepen 10 stuks
Hier volgt een verslag van de huidige eigenaar van een van sloepen..
Mijn verhaal met betrekking tot de aankoop van een zeer bijzondere sloep. Afgelopen jaar was ik samen met mijn vrouw op de Uitmarkt in Amsterdam en liepen wij 's morgens langs de Prinsengracht waar het een drukte van belang was met rondvarende sloepen en werd ondergetekende behoorlijk geïnspireerd en stelde ik mij zelf de vraag waarom Amsterdam wel en Sneek niet. Wij zijn woonachtig in Sneek en zoals je wellicht zult weten is Sneek een watersportplaats bij uitstek en komen er jaarlijks vele duizenden toeristen om te genieten van het mooie historische stadscentrum en niet te vergeten de stadsgrachten en het roemruchte Sneekermeer. Om een lang verhaal kort te maken, werd ik dus tijdens de Uitmarkt in Amsterdam geïnspireerd door alle rondvarende sloepen en kreeg ik het idee om in Sneek rondvaarten te gaan verzorgen in een mooie nostalgische sloep. Na een lange zoektocht via marktplaats en andere info bronnen is het mij uiteindelijk gelukt om in het bezit te komen van een mooi teakhouten sloep ( bouwjaar 1906 ) welke als reddingsloep heeft gefungeerd op de ss. Venezuela . De sloep was in het bezit gekomen van een timmerman uit Kockengen die de sloep vervolgens heeft gekocht van ene Wouter de Bruin uit Rotterdam.
De timmerman uit Kockengen, dhr. E. Boele, trof de sloep casco aan en lag droog in een loods en ontdekte, dat het houtwerk in zeer goede conditie bleek te zijn en heeft de sloep naar een loods overgebracht, om vervolgens alle lak en kitlagen van het schip te verwijderen en vervolgens de sloep te behandelen met epoxy; zowel van de binnen als de buitenkant. De binnenkant van het schip is naar eigen smaak en idee ingericht met als doel de oude klassieke uitstraling van de sloep te bewaren en is voornamelijk teak en mahoniehout gebruikt mede gelet op de duurzaamheid van het hout en last but not least om de nostalgische uitstraling van het schip te behouden.
Inmiddels heb ik naast mijn baan bij de politie een eigen rondvaart bedrijfje opgestart met als doel rondvaarten te organiseren door de stadsgrachten van Sneek met een prachtige nostalgische sloep, die beeldbepalend gaat worden mede door de mooie lijnen die het schip heeft. De sloep ligt inmiddels in Sneek en heeft, zoals eerder verteld, als reddingsloep gefungeerd op de ss. Venezuela en varend onder de vlag van de KNSM en heeft nog steeds de register tekens in het roer staan namelijk l.S.I.A, 127, 45 P en onder de tekens staat een cirkel met daar vermoedelijk in geschreven VDPS of iets dergelijks wellicht kan sloep.org daar meer over vertellen. Het schip en de sloepen zijn gebouwd in 1906 op de reiherstieg,Schiffswerte & Maschinenfabrik te Hamburg en werd het passagiersschip in de vaart genomen als de Adolph Woerman ( Woerman Line Hamburg ). Na de eerste wereldoorlog werd het schip als cadeau overgedragen aan Engeland en werd de naam van het schip omgedoopt tot de Westminster Abbey en in 1927 wordt het schip overgenomen door de KNSM en vaart vervolgens elf jaar onder de vlag van de KNSM om in 1938 te Hendrik Ido Ambacht gesloopt te worden. Het schip was in eerste instantie uitgerust met 10 reddingsloepen waarvan het aantal later werd gereduceerd naar 6 boten. In 1938 ging meneer Everts op zoek naar een zeescheepje en kwam op de werf terecht in Hendrik Ido Ambacht en vond in juni 1938 op het dek van de Venezuela zijn waterbruid een sloep met allure en bleek een uitzondering te zijn. Ze was veel beter dan de andere sloepen op het dek, omdat normaal gesproken de klampen zijn doorgezakt; nee deze sloep bleek volkomen gaaf, mooi teak, geen enkel gekraakt spantje en een mooi model. Dhr... Evers kocht de sloep van baas Plezier voor 120 harde guldens, kocht daar meteen de kooien, patrijspoorten en wat touwen en enige dagen later had Dhr... Evers een algemeen plan en tuigplan op tekening. De sloep werd omgebouwd tot zeiljacht en heeft jarenlang de naam Moby Dick gevoerd en werd er gezeild op het IJsselmeer en de Waddenzee. Vanaf 1941 was varen op groot water onmogelijk en werd er hoofdzakelijk op de Loosdrechtse plassen gevaren. Daarna is de Moby Dick opgelegd bij de Vries in Kortenhoef en heeft de eigenaar nooit meer met zijn schip kunnen varen. Direct na de oorlog werd Dhr.. Everts als reserve officier naar Indië gedirigeerd en heeft mevr.. Evers het schip moeten verkopen. De naam van de koper is nooit bekend geweest en is het schip vervolgens doorverkocht aan een ex koopvaardijman, die heeft nog een brief naar Indië gestuurd t.a.v.. Dhr... Everts om te vragen, hoe het schip getuigd moest worden en hoe de bakstag spanhendels aangebracht moesten worden. In het vroege voorjaar van 1956 werd het scheepje door de zwager en schoonzus van Dhr.. Everts gelokaliseerd in de haven van Terschelling, daarna heeft het schip nog vele omzwervingen gemaakt en hebben veel mensen van het schip kunnen genieten. Vervolgens ligt het schip nu in Sneek om straks een nieuwe uitdaging aan te gaan en om mensen vanaf het water met Sneek kennis te laten maken.Last but not least laten we weten erg trots te zijn op het mooie schip met zijn rijke historie en kan er tijdens de rondvaarten een mooi verhaal verteld worden, waarin zelfs de naam van Jacob Slauerhoff naar voren komt ( Friese dichter en scheepsarts geboren te Leeuwarden). Jacob Slauerhoff heeft een van zijn laatste reizen gemaakt op de ss. Venezuela van 17 mei tot juli 1935 en daar ook een van zijn laatste bundels geschreven.
Tot zover een heel levensverhaal over een mooi geconserveerd schip!!
met vriendelijke groet, Gerard Jansen, Sneek.